Tuesday, January 25, 2005


اخیراً توی زندگی روزمره سعی میکنم توی صحبت کردنم از کلمات درست و به جا
استفاده کنم و شمرده و واضح حرف بزنم. در راستای همین مساله، چون پیش
آدمهای آشنا تمرین کردن گاهی یه کم مسخره میشه، به آدمهای جدید که برخورد
میکنم تمرین هام شروع میشه. توی خیابون، مغازه، تعمیرگاه، هر جا که منو
نشناسند.
چند وقت پیش داشتم با آژانس جایی میرفتم، پیش اومد که با راننده یه صحبت تقریباً
طولانی داشته باشیم راجع به خیابون کشی های تهران!! اونقدر شمرده و کتابی
حرف زدم که آخرش راننده پرسید "راستی خانوم جسارته، لهجه ی شما مال کدوم
شهرستانه؟!؟!"

2 comments:

مازیار said...

:)

Anonymous said...

Its lucky what you said didn't make sense to him or that he didn't
understand it because if he did he would have thought about it and
then have been infected with your thought patterns...

Or he could have just crashed the vehicle in the hopes you would
shut-up he he he he :D

(whatever takes the readers fancy)