Monday, February 21, 2005



نکته امیدوار کننده اینه که انتگرال ضربه های زندگی مثل توابع ضربه استاندارد همه معادل یک نیست. یعنی خدا رو چه دیدی، یهو دیدی انتگرالشم شد بی نهایت.
اینم یادم باشه یه ترای بزنم، اما بعدش یادم باشه زبونم لال نشه واس گفتن فتبارک الله احسن الخالقین!
جان تو جان اون خدا جور دیگه راه نداره.
حالیته؟


پی نوشت 1: بازم همون مردن بر جای خود باقیست.
پی نوشت 2: جر خوردنی از آن دیگر سوی، از جانب ماتحت آسمان، از برای سعود بندگان!
پی نوشت 3: از اساس، جر خوردن بهر این معنی آمد پدید!



2 comments:

Asdola said...

میگم منظورت از سعود بندگان همون آل سعود معروفه؟؟
منظورت صعود که نیست;)؟

Reza Sh said...

من هنوز نشستم دارم دعا مي کنم که اون تابع ضربه سر نرسه