Friday, March 31, 2006



از اولش هم نباید مینوشتم، باید عکس میگرفتم. عکس خوب گرفتن میتونه آدم رو به جاودانگی برسونه. همه چی خیلی تند رد میشه، به زودی آدمها دیگه حوصله نمیکنن داستان دوهزار صفحه ای بخونن. ملت ترجبح میدن فیلمشو ببینن. مساله co-evolution آدم و تکنولوژیه. یکی از آولین نشانه هاش هم اینه که من در مورد ابعاد زر زدن هام به خوبی آگاهی دارم.

6 comments:

چاهار راه said...

اصولن.ن.ن.ن...،تو چته مادر؟تو به ابعاد حرفاتم آگاهی،بازم جای شکرش باقیه!من گاهی ابعاد عکسامم دستم نیست!

چاهار راه said...

و اما!اینکه از کجا و چه جوری میشه به جاودانگی رسید هم خودش سوال جالبیه...

Reza Sh said...

از من بپرسی٫ تو رقص از همه چی موفق تری. کو اوولوشن قر و فر.

Anonymous said...

تفاوت میان نگارش و عکس(سیاه و سفید) از نظر مرتبه با تقریب خوبی = تفاوت عکس سیاه و سفید با رنگی = تفاوت عکس رنگی با تصاویر متحرک سیاه و سفید = تفاوت تصاویر متحرک سیاه و سفید با تصاویر متحرک رنگی و غیره
هرچه جلوتر می‌رویم تعداد فاکتورهای دخیل، تعداد حالات متصور و تأویل‌های متنوع به‌طور نمایی افزایش و احتمال تقارن منظور خالق با مخاطب کاهش پیدا می‌کند
now u can decide which one you prefer : being more clear or being more powerful in making others to hallucinate!

aban said...
This comment has been removed by a blog administrator.
aban said...
This comment has been removed by a blog administrator.