Sunday, April 10, 2011

هیچ وقت الزام وجود واسطه رو درک نکرده م و نخواهم کرد. واسطه غلط را درست نمیکند. واسطه دروغ را راست نمیکند.
واسطه لذت را کم میکند. حقیقت را باید لخت کرد و در آغوش کشید. بی واسطه.

3 comments:

مازیار said...

آفرین.

Majed said...

گاهی (و شاید همیشه) حقیقت مهیب تر از اونه که بیواسطه برای خیلی از ما در دسترس باشه.
جسارت نباشه، قصه کنیزک و خاتون رو که خوندی؟

Unknown said...

بعله حاجی خونده م ، اتفاقا اون داستان هم میتونه در تایید حرف من بیاد چون نفس موضوع رو عوض نمیکنه اون واسطه!‌ واسطه بعضا باعث میشه غلط پنهان بشه اما درستش نمیکنه!‌ در نتیجه برای پی بردن به حقیقت ی که پنهانه باید واسطه رو کنار گذاشت ... مهیب بودنش از ضعف ماست، اون کسی که با تمام وجود جویای حقیقته، نمیتونه براش مهیب باشه ... اون چیزی که نجستیمش و سر دانش نداشته مان اصرار کردیم و ناگهان خودش رو بهمون نشون میده و غافلگیر میکنه میتونه مهیب باشه. اگر دلبستگی ای نباشه هیچ حقیقتی مهیب نیست به نظر من!