میدونم که یک روزی همینطوری از من اجازه میخوای که بری،

و من با صورتی خالی از احساس میگم که برو،
که خالی از احساس بودنش، خودش داره از احساس میترکه.

و تو میپرسی همینطوری برم؟

من هم میگم همینطوری برو.

و تو صبر میکنی،

باز هم صبر میکنی،

اما دلت آروم نداره، میخواد بری،

آخر میری.

و من با صورتی خالی از احساس تا دم در بدرقه ت میکنم.

میدونم اینطوری میشه و این دونستنِ من یه راز بود.

یه راز که حالا همه میدونن.

که تو بالاخره یه روز میری و من با صورتی خالی از احساس تا دم در بدرقه ت میکنم.

که خالی از احساس بودنش، خودش داره از احساس میترکه.