اگر ما را مجال بودی، از عشقبازی های خویش در شبان بی پایان، با پشه و مگس قصیده ها و غزل ها می سرودیم. لیکن دریغا و اسفا سوزش و خوارش امان از ما بریده و دمی نیست که دست از دعای خداوندگار خود برداریم و مدح و ثنای معجزات او نکنیم.

و آیا این چنین است از معجزات او که بشه گان را خواب نباشد؟